Cowboys en co

.

Dag Allemaal,

Het is Kerstdag. De Grand Canyon ligt verscholen achter dikke pakken wolken die onverstoorbaar sneeuw spuien en zo zorgen voor een witte kerst. De schoonheid van de canyon blijft verborgen voor de toeschouwers en dus zitten we knus op de hotelkamer van Bico en Ludo. Een vrolijk ratelende Jules, een zieke papa en ergens 8 mijl verderop (op de camping) een ingesneeuwde, eenzame Dolfijn…

Maar laten we eerst een eindje terug reizen in de tijd. Na Canyon de Chelly (zie ‘Indiaantjes’) reizen we via Albuquerque en Bernardo naar New Mexico om White Sands National Monument te bezoeken. De camping in Bernardo bevalt ons wel. De eigenaars overtuigen ons een nachtje langer te blijven. We bezoeken de aan de dood ontsnapte dieren die Diane en Bob (de eigenaars) onder hun hoede nemen. Paarden, honden, de grootste ezel ooit gezien en schattige mini ezeltjes die graag met ons spelen. Er is zelfs een lelijk zwijn. We wandelen op een zonnige namiddag de birding tour naast de camping. Duizenden kraanvogels overwinteren hier.

De witte zandduinen van White Sands NM worden voor een groot deel ingenomen door de US-army. De eerste atoombom ontplofte hier. Slechts een vijfde van de duinen is beschermd gebied. We wandelen door de witte duinen en wanen ons in de sneeuw. Wat een mooie dag (foto's zie eindejaarswensen).

Na het witte zand stranden we in Cochise Stronghold (Arizona), een klimgebiedje ver van de bewoonde wereld. Deze rotsen waren een toevluchtsoord en perfect uitzichtpunt voor de Apache-Indianen in hun oorlog met de blanke man.

Van de indianen naar de cowboys in Tombstone waar de Earps (Wyatt, Virgil & Morgan Earp), samen met Doc Holliday zorgden voor de legendarische gunfight in the OK Corral (filmfanaten kennen vast ‘Tombstone’ of ‘Wyatt Earp’). We bezoeken het courthouse met de galg waaraan menig outlaw de dood vond, en sluiten de avond af met een hapje en een drankje in ‘Big Nose Kate’ Saloon.

De foto's.

Liefs,
Ellen & Vincent

'White Sands' Eindejaarswensen

.



Een tweede poging om onze eindejaarswensen wereldkundig te maken. Een diavoorstelling met muziek in een heel klein formaat. En omdat de dia's niet zo super van kwaliteit zijn, hier de link naar een mapje met de foto's apart.

Voor elk van jullie en ieder van ons een prachtige kerst en een schitterend 2009 gewenst.

Liefs,
Ellen & Vincent

Indiaantjes

.

Pas bij het aanschouwen van de rode rotsformaties van Monument Valley, beseffen we hoezeer ons beeld van ‘het wilde westen’ gevormd wordt door dit landschap. Talloze films, reclamespots en -foto’s zijn hier gemaakt.
Billy the Kid, Wyatt Earp en andere cowboys zijn echter nergens te bespeuren. Dit is ‘Indian Country’. De Navajo’s zijn hier heer en meester. Hun gemeenschap beheert beide parken en je kan er enkel in onder begeleiding van een indiaanse gids. Het weer zit ons deze keer niet mee. In Monument Valley beslissen we, op een bewolkte dag, een 3,5 uur durende rit te maken met Rosie, onze Navajo-gids. Het wordt een ‘bumpy ride’ maar Rosie brengt ons naar enkele schitterende locaties alwaar we ons best doen om die fotografisch vast te leggen.

In Canyon de Chelly krijgen we zowaar naast bewolking en nachtelijke vriestemperaturen ook enkele stevige regenbuien te verduren. Blijkt dat onze Dolfijn niet helemaal waterdicht is… In dit park rijden we de North- & South Rim Drives die ons langs impressionante ruïnes in rotsholtes brengen. Deze ruïnes zijn overblijfselen van de eerste nederzettingen gebouwd door de Anasazi-volkeren meer dan 1500 jaar geleden. We wandelen tot aan de ‘White House Ruin’, één van de meest gefotografeerde ‘cliff dwellings’.

Hier vinden jullie foto’s van beide parken.

Liefs,
Ellen & Vincent