Een zwoele maandagvoormiddag… Aanschuiven om in Camp 4 een plekje te krijgen. Eén nacht krijgen we zonder problemen maar om langer te blijven zal er meer nodig zijn. Om 2u30 maandagnacht ligt Vincent , gewapend met matje en slaapzak voor het loket. Er zijn al twee wachtende voor hem... Stoere Vincent trotseert de kou en lieve Ellen komt hem om 6u even aflossen. Een tasje warme thee, een babbeltje, de opkomende zon, ondertussen staan er al zeker 20 anderen achter ons. Om halfnegen gaat het loket open en we hebben prijs, een eigen plekje op Camp 4, de legendarische ‘campground’, erg stoffig en geen douches, maar ‘hey, this is Camp 4…’Nicolas Favresse en Sean Villanueva, het Belgisch’ topklimmersduo struint er ook rond. Vincent helpt hun haulbags naar de voet van El Cap te brengen. Ze proberen een route ‘free’ te klimmen (Eagles Way), wat niemand hen nog voordeed. Tijdens het terugliften worden Sean en Vincent zowaar door Timmy O’Neill opgepikt, één der ’s werelds beste klimmers. Het lijkt wel of we tussen de beroemdheden gestrand zijn.
‘Yosemite Facelift’, een vijfdaagse opruimactie maakt ons verblijf helemaal af. We helpen de vallei schoonmaken en vallen zelfs in de prijzen tijdens een dagelijkse ‘raffle’ (tombola). We kunnen ’s avonds tal van interessante avondprogramma’s volgen en we genieten mee van de afsluiting, met gratis eten, drank, een optreden, veel klimmers en veel leute…
Natuurlijk klimmen we ook af en toe. Na een eerste kennismaking met de barsten van Yosemite in ‘Swan Slab’ zijn we klaar voor het grotere werk zoals Snake Dike op Half Dome. Na 3 broodnodige rustdagen nemen we de ‘pre-lengte’ van ‘The Nose’ voor onze rekening (Pine Line) en doen ook enkele topropes (5.11a !!) om als afsluiter Nutcracker te klimmen (5 lengtes, 5.8 maar wij deden een 5.9 alternatieve start).
Ellens mama en papa komen ons 4 dagen vergezellen en we maken van de gelegenheid gebruik om: gratis mee te ontbijten, gratis te douchen, de toerist uit te hangen op Glacier Point en in Tuolumne Meadows, foto’s te trekken, wat te hiken en ondertussen alle nieuwtjes uit te wisselen.
Als we Yosemite achter ons laten om naar Death Valley te trekken, hebben we een vreemd gevoel. Voor het eerst lijken we echt ‘weg te gaan’, iets achter te laten. Maar Vincent fluistert in Camp 4: “Deze winter komen we terug.”
Fotolink
Liefs,
Ellen & Vincent
Geen opmerkingen:
Een reactie posten